Χιλιάδες αστέρια στον ουρανό..
Πολλά απο αυτά, πέφτουν στη γη περιμένοντας να εκπληρώσουν
κρυφές επιθυμίες των ανθρώπων..
Αυτών που έχασαν τις ελπίδες τους και ψάχνουν κάτι
να κρατηθούν..


πόσες ευχές θα μπορούσα να κάνω?
Πόσες επιθυμίες να πραγματοποιήσω..?
Κι όμως.. πάντα επέμενα..
Να ζητώ να γυρίσεις..
Έστω ένα σημάδι σου,
που θα μου έδινε τη δύναμη να περιμένω
ακόμη περισσότερο..

Όμως τώρα πια, σταμάτησαν να πέφτουν αστέρια για εσένα και εμένα!
-όχι για εμάς.. Το εμείς δεν υπήρχε ποτέ άλλωστε-
Ίσως θα μπορούσε αλλά...
..τι σημασία έχει τώρα? :)

Πρέπει να προχωρήσω..

Τώρα λοιπόν, ήρθε η ώρα να φύγω εγώ..
Και σε παρακαλώ... μη γυρίσεις όταν πια θα έχω πάρει το δρόμο μου. :)
Γιατί τα ίχνη σου, πάντα θα ξεχωρίζουν πίσω μου και δε πρέπει να γυρίσω και να τα ακολουθήσω..

Κι όταν πέσει κι άλλο αστέρι.. εύχομαι να μην είσαι το πρώτο πράγμα που θα μου έρθει στο μυαλό..