.

       Αναρωτιεμαι πως μπορεις να ξεχασεις καποιον που αγαπουσες.Πως μπορεις να μην σκεφτεσαι καποιον που παλιοτερα ηταν ολη σου η ζωη.?Πως γινεται ολοι παντα να φευγουν,ακομα και αυτοι που σ'αγαπουσαν?Και γιατι ειναι τοσο δυσκολο να βαλεις στην ακρη τον εγωϊσμο σου?Γιατι ακομα και οι πιο κοντινοι σου ανθρωποι,ανθρωποι που περνας μαζι τους ατελειωτες ωρες της μερας,να μην μπορουν να καταλαβουν οτι δεν εισαι καλα?

        Μου λενε συνεχεια οτι μου αξιζει κατι καλυτερο και ξερω οτι ολα για καποιον λογο γινονται.Το πιστευω.Ομως δεν μπορω να φανταστω κατι καλυτερο απο εκεινον.Εχω χωρισει τον εαυτο σε δυο κομματια .Το πρωτο κομματι θελει να προχωρισω μπροστα ,να ζησω νεες εμπειριες και να βρω κατι αλλο καλυετρο,να ζησω ολα αυτα που πρεπει να ζησω.Το αλλο κομματι θελει να μεινει πισω.Να ελπιζει σε κατι που δεν προκειται ποτε συμβει και να ζει με αναμνησεις...
         Αναμνησεις που ή θα κρατησω γιατι εκει βρισκεται ενα μεγαλο κομματι μας ή θα τις πεταξω για τον ιδιο ακριβως λογο.......Καληνυχτα.

                                                                                                                      kisses

                                                                                                                       xxx